W tym czasie zgłaszali się do Wspólnoty pierwsi kandydaci.

 W dniu 11.10.1986 r. ks. biskup Kazimierz Majdański powołał dekretem, w sposób formalny – jako ordynariusz diecezji szczecińsko-kamieńskiej, Wspólnotę Świętej Rodziny (Pia unio Sanctae Familiae), z zamiarem przekształcenia Wspólnoty w Instytut świecki życia konsekrowanego Świętej Rodziny, gdy tylko pozwolą na to warunki wymagane przez Kościół.
Pierwsze Konstytucje Wspólnoty Świętej Rodziny podpisane zostały 04.10.1986 r. Aktualne zaś obowiązują od dnia 24.01.1998 r.
Instytut Świętej Rodziny odnajduje swoje korzenie w ofierze jej Założyciela – więźnia obozu koncentracyjnego w Dachau. Współwięźniowie obozu – księża polscy zwrócili się do Opiekuna Świętej Rodziny, prosząc o dar wolności, 22 kwietnia 1945 r., w obliczu ostatecznej zagłady, przyrzekając m.in. posługę na rzecz odrodzenia rodziny polskiej jako dziękczynienie za ocalenie. Korzenie obozowe stanowią wspólne źródło Instytutu Świętej Rodziny oraz Instytutu Studiów nad Rodziną.
Istotny udział w powstaniu Wspólnoty miała dr n. med. Monika Wójcik, od dawna współpracująca, na życzenie Prymasa Tysiąclecia z ks. abp. K. Majdańskim, Jest Współzałożycielką Instytutu, pełni rolę Odpowiedzialnej Kręgu żeńskiego i Zastępczyni Głównego Odpowiedzialnego Instytutu Świętej Rodziny.
Powołanie Wspólnoty, jej rozwój i wszystkie jej zadania zostały całkowicie zawierzone Świętej Rodzinie, która jest „pierwowzorem i przykładem rodzin chrześcijańskich” (FC 86). Duchowość członków Wspólnoty oparta jest na oddaniu Świętej Rodzinie.
Pierwsze uroczyste złożenie aktu oddania Rodzinie Świętej przez Założycieli Wspólnoty odbyło się w dniu 24.09.1985 r. w Kaliskim Sanktuarium Świętej Rodziny.
Złożenie ślubów wieczystych przez Założyciela Instytutu i ponowienie ślubów wieczystych (złożonych w roku 1963 na ręce Prymasa Tysiąclecia w Instytucie Pomocnic Maryi) przez Współzałożycielkę odbyło się dnia 25.12.1988 r. w Kaplicy Domu Wspólnoty w Łomiankach.
Pierwsi członkowie zwyczajni – kapłani – rozpoczęli okres swojej formacji w roku 1984, a w 1991 roku złożyli profesję wieczystą. W roku następnym zostały złożone śluby wieczyste przez pierwszych świeckich członków Wspólnoty.
Promieniowanie duchowości Wspólnoty Świętej Rodziny wśród francuskich przyjaciół owocuje pierwszymi w 1986 r. a potem kolejnymi afiliacjami rodzin i innych świeckich. Ten rodzaj uczestnictwa w charyzmacie Instytutu Świętej Rodziny stał się dostępny dla osób o różnych powołaniach i obejmuje różne kraje. Polscy afiliowani towarzyszą Wspólnocie od 1987 r.
Wielkim duchowym darem dla Wspólnoty było odczytywanie nauki Ojca Świętego jako wskazania dla swojej działalności apostolskiej. Stało się ono wezwaniem do złożenia Votum Dziękczynnego Trójcy Przenajświętszej za przyjście Słowa Wcielonego na Ziemię – na ręce Ojca Świętego, w dniu 16.07.1987.
Wspólnota służy od początku Instytutowi naukowemu, służąc jednocześnie ewangelizacji rodzin. Nowy kształt służby rodzinom, został zapoczątkowany w roku 1986. Podjęto wtedy inicjatywę spotkań modlitewnych przed Ikoną Świętej Rodziny, znajdującą się w Kaplicy Instytutu Studiów nad Rodziną. Kolejne zaś kręgi rodzin zwane Ogniskami Świętej Rodziny, zaczęły powstawać w różnych regionach Polski. Ciągle udoskonalany program apostolskiej posługi wobec rodzin konkretyzuje się w comiesięcznych dniach skupienia Ognisk, w rekolekcjach wakacyjnych oraz w stałym kierownictwie duchowym i rekolekcjach indywidualnych młodzieży i małżonków.
Praktyka wyjazdów na rekolekcje całych rodzin w okresie wakacyjnym, połączona z wypoczynkiem, została zapoczątkowana w 1988 r. Obecnie temu celowi służy Dom Świętej Rodziny w Wisełce na wyspie Wolin. Erygowanie Domu ze szczególnym błogosławieństwem Ojca św. Jana Pawła II miało miejsce w dniu 16.07.1994 r.

19.03.1999 r. ówczesny ordynariusz archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej, ks. abp Marian Przykucki, upoważniony przez Kongregację Instytutów Życia Konsekrowanego, zatwierdził kanoniczne przekształcenie Wspólnoty Świętej Rodziny w Instytut Świecki Życia Konsekrowanego Świętej Rodziny na prawach diecezjalnych, zatwierdzając również Konstytucje Instytutu.